IK TURN DI ON

Ümmer wedder in Fröhjoohr hol ik se rut.
Se bruukt n beten Leev, se süht fantastisch ut.
Sünnenstrahlen speegeln sik up ehrn Blechgewand.
Benzin flüsst dörch de Adern, to Energie verbrannt.

Ehr Hart sleit sneller, und se erwacht.
Ride on, ride on, ride on, bet in de Nacht.
Nie mehr alleen, ümmer to tweit.
Ride on, ride on, ride on! Ümmer bereit! (Ik turn di on!)

De Sommer kümmt, wi feuet - und wi wööt ümmer mehr.
De Asphalt brennt ünner uns, man de Tied givt nich mehr her.
Den Fohrtwind feul’n, de Luft, se rükt na Frieheet und na Gras.
Egol, die anner’n um uns rum, und wi höbt unser’n Spooß!

De Daach, de wart all kötter, nu kümmt de düster Tied.
Dat Licht diffus, de Asphalt kold, to’n feuen is dat schiet.
De Kist kümmt aff in Schuppen, nu is dat all sowiet.
Und anner Joohr in Fröhjoohr kümmt wedder uns’re Tied.

Ik turn di on!