LÜÜD WI WI

Manni is de Timmermann, hei nagelt allens wech.
Und wenn hei mal wat nich kann, löppt sik dat ok liekers trech.

Helge is uns Muuermann, hei grabbelt mang de Stehen.
Un wenn hei to veel supen hett, kann hei sein eigen Tollstock nich mehr
sein, nich mehr sein, nich mehr sein, gor nix mehr sein.

Un Sünndach dröppt sik all bi’n Bäcker.
Sabbelt rüm – över di tun dat.
Un jeder secht: dat geiht mi teemlich up’n Wecker.
Aver wat schas moken, schits up Bett, schits up Loken!

Lüüd wi wi – wi leevt uns platte Land
Lüüd wi wi – wi hebt uns Waterkant
Lüüd wi wi – höbbt mennichmol Grappen in‘ Kopp
Lüüd wi wi – wi will never stop!

Krischan is uns Klempner hier, un verlegt gern mal een Rohr.
Hei marachelt as so’n Tier, keen Kessel is to schwoor.

Uwe is uns Schlosser, hett’n Huus ut blank’n Iesen.
Manni see dat geiht doch nich, dor wull Uwe em mol
bewiesen